- fide jubeo
- fĭdĕ-jŭbĕo (also separately fide ju-beo ), jussi, jussum, 2, v. n. [fides], jurid. t. t., to be surety or bail, to give or go bail for any one:
filiusfamilias pro patre poterit fidejubere,
Dig. 46, 1, 10:servus inscio domino pro quodam fidejusserat et eo nomine pecuniam solverat,
ib. 19; Ambros. de Tob. 12, 59.—Separate:fidejussores et ita interrogantur: ID FIDE TVA ESSE IVBES?
Dig. 45, 1, 75, § 6; cf. Gai. Inst. 3, 115:quare scias, quodcumque ab ea ex hac causa stipulatus fueris, id me mea fide jussisse,
ib. 17, 1, 60.— Pass. impers.:pro quibus fidejussum est,
Dig. 46, 1, 2:qui fidejusserit,
ib. 46, 3, 38 fin.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.